Van mens tot mens

De meeste zelfbedieningspontjes hebben geen naam. Die van vandaag wel ‘Sally’. Aangezien hij in een jachthaven ligt, vermoed ik dat het de naam van de vrouw van de havenmeester is.

Josephine en ik spraken af dat we elkaar zouden ontmoeten op het parkeerterrein van de jachthaven. Dat was een beetje dom, want er waren meer parkeerterreinen, maar we hebben elkaar gevonden.

Jachthaven Biesbosch in Drimmelen

Aan de hand van de uitgeprinte plattegrond gaan we lopen. Ik schiet twee mannen aan en vraag hen waar het pontje ligt. De ene man begint uitgebreid uit te leggen hoe we moeten lopen. ‘Of toch niet?’ onderbreekt hij zichzelf. In mijn ooghoek zie ik Josephine terugtrekkende bewegingen maken. Ik bedank de man en ik volg Josephine die doelgericht richting het pontje loopt. Waarom vertrouw ik niet gewoon op Josephine? De afgelopen 24 jaar heeft ze ons altijd feilloos naar het beoogde pontje geleid.
Wat een jachten liggen hier, maar niet een van een Russische oligarch, constateren we. Te klein.

Sally

De jachthaven van Drimmelen is behoorlijk groot, en om van de ene naar de andere kant te komen vergt dat een grote omweg. Om deze omweg te bekorten, ligt er zelfbedieningskettingsveerpont. ‘Sally’

  

Omdat dit water Marina 1 en 2 verbindt, moeten de pontjesgangers goed op de boten letten die langs varen. Deze boten hebben voorrang. We kijken goed naar links en rechts en zien niets aankomen. Josephine begint te draaien. De ketting ligt op de bodem en het duurt enige tijd voor hij boven water komt. Dan pas maakt de pont zich los van de overkant. Er komt nog steeds geen boot aan.

 

Aan de overkant stappen we af en varen weer terug.

Restaurant Boeien, waar lekker belangrijk is …

Het restaurant heeft ook een speelparadijs. Dan hebben ze vast pannenkoeken.

Is dit nog een bordje uit het coronatijdperk? Nee, de deur zwaait al open en de eigenaar verwelkomt ons. ‘Dat bord staat er om vervelende mensen buiten te houden,’ zegt hij.

Ik vraag hem of hij weet waar de naam van het pontje vandaan komt.
‘Dat kun je googelen,’ antwoordt hij ad rem.
‘Ik hoor het liever van een mens,’ zeg ik.
Even later komt hij bij onze tafel staan en begint te tikken op zijn telefoon. Ik kijk hem vragend aan.
‘Ik ben aan het googelen waar de naam Sally vandaan komt en als ik het vind, dan vertel ik het je. Je wilde het toch van een mens horen?’ meldt hij.
Hij vindt het niet. Hij belt de havenmeester en komt met het antwoord: ‘Deze jachthaven is van Boskalis. Boskalis is een samentrekking van de achternamen Bos en Kalis. Beide families zaten in de baggerindustrie en ze gaan in 1930 samenwerken. De vrouw van de Chairman van de Yachthavens Group Ltd, Dirk Kalis, heet Sally.’

Het is een gezellige zaak met veel kinderen met hun ouders, maar ook jongelui. En … inderdaad ze hebben pannenkoeken. Josephine neemt kroketten omdat ze in België niet goed kroketten kunnen frituren, volgens haar.

 

 Ik sta te dromen bij de kachel waarvan ik vermoed dat hij uit een stoomlocomotief komt, als de eigenaar bij me komt staan. ‘Een oerdegelijke Bullerjan Free Flow- houtkachel die de ruimte snel verwarmt,’ helpt hij me uit de droom.

Brandweerwagen

In de hoek van het restaurant staat een rode brandweerwagen.
Ik vraag aan de eigenaar ‘Was dit een brandweerwagen?’
‘Het is een brandweerwagen,’ riposteert hij. ‘Hij is 72 jaar oud en ik maak er een camper van.’

‘Mag ik een foto van je maken?’

Als ik hem vertel dat ik de foto opneem op mijn pontjesweblog, roept hij ‘Dan zal je vanaf heden veel jonge meiden als volgers krijgen.’

Eén pontje gedaan.
Nog zoveel leuke pontjes te gaan.

9 april 2022