Als het mooi weer is, komt iedereen uit z’n holletje

Je zou zeggen dat met mooi weer iedereen in een goede bui is, maar vandaag met 20° C en een lekker zonnetje, ervoeren we twee keer een agressieve reactie.

Behulpzaam

In Gouda zijn we de eerste fietsers op het balkon. Bij Utrecht Centraal zie ik veel beweging van mannen met kleine kinderen. We besluiten niet te gaan kijken. Misschien stappen ze eerder uit, maar voordat we station Zwolle naderen, gaan we toch eens even kijken. Er zijn 3 fietsen bijgekomen en een aanhangwagentje waarin kleine kinderen kunnen worden vervoerd. We kunnen niet eens het balkon op komen. We vragen een van de mannen om hulp. Hij begint alles uit te laden, zodat we onze fietsen kunnen pakken. Prima verlopen.

De lift

Station Zwolle wordt verbouwd en er zijn geen roltrappen en we zijn dus afhankelijk van de lift. Daar is het druk en we hebben maar 9 minuten om over stappen. Een vrouw probeert haar kinderwagen ook nog in de lift te persen, maar dat kan echt niet meer. Scheldend laat ze de lift aan zich voorbijgaan. Op het andere perron staat het fietsbalkon van de sprinter naar Raalte open bij de lift; het fluitsignaal klinkt al, maar we kunnen nog net mee.

Overijssel

Twee nieuwe pontjes gaan we vandaag doen. Een combinatie van het weidse landschap van het westelijke Overijsselse Waterland en de golvende Sallandse Heuvelrug. Er zijn veel werkzaamheden op het spoor, maar we ontsnappen daaraan en arriveren om 10:35 uur in Raalte. Snel zijn we het dorp uit en rijden we langs het Overijssels kanaal met links en rechts het witte fluitekruid en de gele brem. Als het kanaal wat minder gekanaliseerd lijkt, komt het pontje snel in zicht.

Fiets-/voetveer over het Overijssels kanaal

Fiets-/voetveer over het Overijssels kanaal bij Heeten

Omdat er geen scheepsvaartverkeer is, kunnen de touwen van het fiets-/voetveer gewoon boven water blijven. Een ruk aan het touw geeft direct resultaat. We hoeven geen zware ketting op te halen met een draaimechanisme. In een vloek en een zucht zijn we aan de overkant, waar we op een verhard zandpad verder fietsen. Voor het tweede pontje moeten we wat meer fietswerk verrichten.

Sallandse heuvelrug

Het klinkt zo lieflijk: Wegstromend smeltwater en eeuwenlange winderosie veranderden de imposante stuwwallen in zachtglooiende heuvels.

Als we de top van de Sprengerberg hebben bereikt, hijgen we als een molenpaard. Maar het weidse uitzicht over de heide maakt veel goed.

Bovenop de Sprengerberg

De Regge

Een heerlijke, slingerende daling door het bos volgt. Beneden aangekomen bereiken we het Reggedal. Een fietspad volgt het meanderende riviertje. In de verte zien we veel hoofden. Daar zou het pontje wel eens kunnen zijn. Inderdaad. Een opa en oma staan er met een rits kleinkinderen. We lopen wat door om de fietsers die niet mee willen, de ruimte te geven om door te fietsen.

Wij waren hier eerder

‘Wij waren hier eerder,’ roept de oma. Eerlijk gezegd dacht ik dat ze gezellig langs de kant van het water zaten, omdat ze geen enkele aanstalten maakten om zich bij het pontje op de stellen. We stellen haar gerust en gaan een boterhammetje eten.

De hoeksteen van de samenleving steekt over, het bordje met ‘maximaal 6 personen’ negerend. We slaan hun verrichtingen gade. De aankomende kano’s en roeiboten houden stil. Ik denk aan wat voor reuring er in de media er zou ontstaan, als het pontje was omgeslagen:

 ‘Kinderen met opa en oma in gevaar op een pontje. Er moet meer toezicht komen! Er mogen geen onbemande pontjes meer varen.

Fiets-/voetveer over de Regge

Nadat we het pontje weer naar onze kant hebben gehaald, steken we met 2 echtparen over. De vrouwen hebben het pontje naar deze kant gehaald; de mannen zijn nu aan de beurt.

Groter contrast kun je niet hebben. Met z'n tweeën bij het fiets-/voetveer bij Heeten over het Overijssels kanaal en met velen bij het fiets/-voetveer over de Regge.

We zijn dichtbij station Rijssen en het is inmiddels 3 uur. Tijd om naar huis te gaan.

Nog 42 pontjes te gaan.

24 mei 2015