We zijn op veel voorbereid. Een regenpak is de standaarduitrusting, en brood en water is ook altijd mee. ’s Zomers zonnebrand en een petje, ’s winters handschoenen en droge sokken.
In de 23 jaar pontjestochten hebben we nog nooit een nat pak opgelopen. Weleens
naar de kant moeten waden, maar daar bleef het bij.
Leerdam
We parkeren bij de
kristalwinkel van de glasfabriek en fietsen de Lingedijk op.
Op de pontjeswebsite heb ik al gezien dat we niet aan deze kant moeten zijn
voor het pontje voor vandaag. We steken de brug over en slaan rechtsaf de Oude Zuiderlingedijk
in.
Links en rechts barsten de bomen van de appels, peren en walnoten. De
aanbiedingen van 1 kilo noten voor € 1,- rijden we voorbij.
Betuwe Linge-oevers
Bij het bordje van Natuurmomenten
stappen we af, want we weten dat het pontje in een wandelpad ligt. De paarden
achter het hek komen nieuwsgierig aangelopen. We slagen erin om door het hek te
komen, zonder dat de paarden ontsnappen.
Maar wij hebben een taak,
we moeten het pontje vinden. We lopen langs de zandwinningplas waarop de
trekvogels zich aan het verzamelen zijn. De zandwinningsplas is er de oorzaak
van dat hier de Lingedijk is doorgestoken en zodoende het wandelpad onderbroken
werd.
Al pratend over Josephine haar werk hebben we niet in de gaten dat het pontje
al zichtbaar is. En ineens valt ons de oranje reddingsboei op. Dat hebben we
nog nooit gezien op een pontje.
“Wil je nu het horror
verhaal horen of later?” vraag ik.
“Later,” antwoordt Josephine. “Kijk eens er zitten deurtjes op de pont,”
vervolgt ze.
We nemen ieder een eigen deur.
We trekken de pont over het water waarmee de doorgestoken Lingedijk is gevuld. En terwijl we naar onze fietsen teruglopen, zegt Josephine dat de muizenissen in haar hoofd zijn verdwenen. Of het de therapeutische werking van het pontje is of het opnemingsvermogen van de pony weten we niet.
Terug bij de fietsen, gaan we op een bankje onze boterhammen eten en Josephine
zegt “Kom nu maar op met je horror
verhaal.”
Het pontje is in september 2018 ondersteboven
in het water gevonden. Van de opvarenden is nooit meer iets vernomen. Maar toen
een paar weken later het pontje met passagiers en al omsloeg heeft men besloten
het pontje tijdelijk uit de vaart te nemen. Eind augustus 2019 is het pontje na
wat aanpassingen weer in gebruik genomen en kan het weer als vanouds worden
gebruikt.
“Vandaar die reddingsboei.” interrumpeert
Josephine mij.
“Ja,” zeg ik, “en het kan nog erger.”
In 2012
hebben we een pontje gedaan bij Zoeterwoude. Er stond een bordje bij dat je er
maar met 6 mensen op mocht, maar blijkbaar was dat bordje verdwenen. Toen een
groep van 12 wandelaars de oversteek waagden, begon het pontje te kiepen en
sloeg vervolgens helemaal om, waarbij alle passagiers in het water vielen. Eén
passagier is met een gebroken pols naar het ziekenhuis gebracht. Een andere vrouw
bleef tijdens haar pogingen om onder het pontje uit te komen met haar rugzak
ergens achter hangen. Na een paar pogingen lukte het haar om zichzelf in
veiligheid te brengen.
We huiveren allebei bij de vrouw die
met haar rugzak bleef steken.
 |
| Maximaal 4 personen en gebruik op eigen risico. |
In Heukelum nemen we bij de cappuccino respectievelijk thee een Heukelumse krakeling.
We zitten in het herfstzonnetje op
het terras en hebben helemaal geen aspiraties om op de fiets te stappen. In de
nabijgelegen School met de Bijbel stappen regelmatig mensen in het zwart
gekleed naar binnen. Soms is er een grijstint te ontwaren. Even later komt de
lege lijkwagen aanrijden, die midden op de dijk wordt geparkeerd. De chauffeur
gaat ook naar binnen.
De weg is geblokkeerd maar er wordt niet getoeterd. Men maakt rechtsomkeert om
via de ringweg naar de andere kant te komen.
Wij nemen nog een krakeling.
Op zo’n mooie herfstdag heb je niets
anders nodig.
Eén pontje gedaan.
Nog 30 Nederlandse pontjes te gaan (na een hertelling in september).
Nog 28 Belgische pontjes te gaan.
10 oktober 2021.
