De Maastunnel in onderhoud

De monumentale Maastunnel (1942) is de oudste tunnel van Nederland en toe aan groot onderhoud. Sinds de zomer van 2017 voert de gemeente Rotterdam daarom een grootscheepse renovatie en restauratie uit. De autotunnels zijn gereed en weer toegankelijk voor verkeer van Noord naar Zuid en van Zuid naar Noord. De fiets- en voetgangerstunnel wordt sinds november 2019 ook aangepakt. Gedurende de afsluiting vaart er een veerpont tussen de Sint Janshaven en de Sint Jobshaven.

Eigenlijk doen we geen tijdelijke pontjes, want we moeten al genoeg ons best doen om de nog niet gedane pontjes te halen in dit leven. Dit klonk echter wel aanlokkelijk. Ik schatte dat het 12 kilometer van mijn huis was en 24 kilometer fietsen in de winter vind ik een prima afstand.
Josephine komt me ophalen. We trekken ons regenpak aan en gaan op weg.

Langs de Maasboulevard rijden vind ik altijd een belevenis. De Maas met zijn boten, het gebouw op palen van Unilever (waar vroeger brouwerij Oranjeboom stond), de Hef, de Willemsbrug en de Erasmusbrug. Mijn Rotterdamse wortels zullen daar wel debet aan zijn.
Aan de overkant weet ik de Oranjeboomstraat waar mijn opa en oma woonden. We moesten twee bruggen over om daar te komen: de Willemsbrug en de Koninginnebrug. We negeerden de waarschuwingen van opa om op tijd weg te gaan, zodat we niet voor de brug zouden staan. Dat wilden we juist en het liefst als eerste, dan kon je lekker over de reling hangen en de passerende schepen bijna aanraken. Dat was wel wat anders dan de 

schepen die bij ons op de Vliet in Leidschendam voeren.

Bron: Wikimedia Commons. De Koninginnebrug en De Hef, op de achtergrond de Willemsbrug.

Sint Jobshaven

Het regent nog steeds als we de bovenbouw van de Maastunnel naderen. We zien geen verwijzing naar het pontje. Ik schiet een jong stel aan: ‘We zijn niet van hier,’ hoor ik in zangerigs Vlaams. De mannelijke helft van het stel heeft zijn telefoon al tevoorschijn gehaald ‘Waar moet u zijn?’ Ik zeg ‘Jobshaven’. Hij kan het niet vinden. Na enig heen en weer gepraat komen we tot de conclusie dat het Sint Jobshaven moet zijn. ‘Een paar honderd meter rechtdoor en links de brug over,’ wijst het kaartje op de telefoon..

Terwijl we onder het afdak op de pont wachten, zoek ik ‘Sint Job’ op: Hier mondde vroeger een watertje uit in de Nieuwe Maas en daaraan stond een kapelletje gewijd aan heilige Sint Job.

De pont is geleend van de veerdienst bij Kinderdijk. Ik schat dat er 10 fietsers op staan en wij zijn met z’n vijven.

Bron: Facebook-pagina Rotterdam Zuid van toen. en nu

Aan de overkant doemt de bovenbouw van de tunnel met zijn karakteristieke groene koepel op. Daar wachten een stuk of 15 fietsers. Voor een regenachtige zondagochtend geen slecht resultaat. Het veer heeft een mooie dienstregeling, zodat ook werkende er wat aan hebben, zoals het personeel van Erasmus Medisch Centrum. De veerdienst vaart op werkdagen tussen 6.20 en 23.30 uur. In het weekend vaart de dienst vanaf 08.00 uur. Er wordt drie keer per uur heen en weer gevaren.

Waterbus

Even komen we in de verleiding om de waterbus naar Krimpen te nemen, maar de scones die op ons wachten bij de Bakkerswinkel op het Oostplein beslissen de innerlijke strijd. Daar hebben we zelfs de klim de Erasmusbrug op voor over.

Het is droog geworden. We fietsen via de Kralingse Plaslaan weer naar huis. Een mooi rondje.

Eén pontje gedaan, maar dit verandert niets aan de stand:
Nog 21 Nederlandse pontjes te gaan.
Nog 28 Belgische pontjes te gaan.