Broedseizoen

Met de auto kom je ook pontjes tegen en dan denk ik: ‘Die hebben we gehad’. Soms twijfel ik. Zo reed ik vorige week over de Lekdijk en pardoes doemde een bord op. Elke zondag kunt u overvaren; van 11 – 17 uur.

Thuis gecontroleerd:

ZH62 Ammerstol – Groot Ammers over de Lek. Van Pasen t/m 30 september, zondag.

En… we hebben hem nog niet gedaan. De omliggende pontjes ZH38 en ZH39 hebben we op 9 oktober 2005 gedaan. Waarom deze dan niet? Wikipedia geeft antwoord: ‘In 1965 is het veer uit de vaart genomen. Sinds 2008 vaart het veer 's zomers “Af en toe” weer.’

Aangezien Ammerstol op fietsafstand van mijn huis is, spreken we bij mij af. We rijden langs de slotgracht van het verdwenen slot van de heer Van Capelle, passeren ‘Perceel’ ons één-sterren-restaurant, het monument dat eer bewijst aan de Geuzen en de Prins van Oranje die hier in 1574 de doorbraak bewerkstelligden voor het ontzet van Leiden en de voormalige steenfabriek De Olifant waar de beroemde IJsselsteentjes werden gemaakt.

Vereniging Vrienden van Voetveren

In 2015 zijn we voor een jaar gesponsord door de Vereniging, zodat we een heel jaar koffie met appelgebak konden drinken. Bij diezelfde gelegenheid hebben we een voorraad vlaggetjes van de Vereniging gekregen om uit te delen bij pontjes die er nog niet een voeren of als hun exemplaar is versleten.

Het vlaggetje van de Vrienden van de Voetveren.

 Op het overzetveer ‘De zeemeeuw’ (in 2006 voor de eerste keer gedaan) merk ik op dat de veerbaas het nieuwe vlaggetje van de Vrienden van Voetveren nog niet heeft gehesen. Het rafelige exemplaar wappert in de mast. ‘Ik moet volgende week even vragen of de jongens even naar boven klimmen.’

Ik bedwing de neiging om de veerbaas een kontje te vragen, zodat ik op de stuurhut kan klimmen om het vlaggetje te vervangen.

Het gerafelde vlaggetje op 'De Zeemeeuw'.

Voetveer over de Hooge Boezem in Bergambacht

In het streng gelovige Ouderkerk aan den IJssel is het uitgestorven. Komt het door de hitte of wacht iedereen op het luiden van de kerkklok?
In Lekkerkerk slaan we af naar de Tiendweg Oost. Volgens Google Maps komt die uit op de Hooge Boezem alwaar een trekpontje is aangelegd in een wandelroute door de Krimpenerwaard. Het vormt de verbinding tussen recreatiegebied De Kwakels en de Lekdijk. Het asfalt gaat over in een pad met steenslag. De fietsers voor ons zijn verstandig en slaan rechtsaf. Wij roepen tegen elkaar dat we een missie hebben en dat we na de zandpaden van vorige week alles kunnen hebben. We hebben alle aandacht nodig om overeind te blijven terwijl de ruwe steentjes onder onze banden wegschieten. We stuiten op een water dat misschien de Hooge Boezem is en slaan rechtsaf. Op de Opperduit slaan we linksaf en fietsen naar de Hoekse sluis waar de boezem op uitkomt.

De Vrijheid: Musea, recreatie en poldersport

Het uitnodigende bord van boerderij De Vrijheid kunnen en we niet negeren. Op het terras zitten een paar Polen te roken en ze verdwijnen naar binnen. Uit het huis komt een Poolse vrouw tevoorschijn. Nee, ice tea heeft ze niet, wel bitter lemon. Cappuccino kan ze serveren. Ze zet een grote pot koffie en ik krijg er schuim op en zelf drinken ze de rest van de koffie binnen op.
We vragen hoe we bij het pontje kunnen komen. Dat kunnen we niet, omdat het broedseizoen is.
De temperatuur is inmiddels opgelopen naar 27 graden. In de schaduw vragen we ons af waar al die activiteiten op het bord aan de weg worden gegeven. Op de website lees ik dat ze op zondag gesloten zijn. Ah, dan zijn de boer en de boerin naar de kerk en ruiken de Polen handel.

Fiets-/voetveer Ammerstol – Groot Ammers over de Lek

Gelukkig hebben we nog een pontje op het programma staan. We volgen de Lekdijk West in de hoop dat we weer het bord zien van het veer, zoals ik vorige week heb gezien. Het zweet loopt tappelings onze BH in, maar we versagen niet.

Ja, daar is het lang verwachte bord. We stappen af en stallen onze fietsen. Een van de vrijwilligers wil onze fietsen aan boord zetten en na enige miscommunicatie is het hem duidelijk dat we heen en weer willen varen zonder fiets. We stappen aan boord van de ‘Af en toe’, de buitenboormotor wordt gestart en de punt van de boot komt omhoog. Heerlijk, zo’n verkoelend windje. Aan de overkant nemen we twee passagiers met fiets mee. Een van de vrijwilligers heeft een kunstbeen en hij manoeuvreert er heel knap mee op de schommelende boot.

Josephine gooit een bijdrage in de spekpot.

Bij het veerhuisje is een warande waar andere vrijwilligers met elkaar zitten te praten en die helpen ons op weg om zo snel mogelijk bij het Loetbos te komen. We doorkruisen de Krimpenerwaard, nu lekker voor de wind. In de uitspanning De Loet hebben we eindelijk ons appelgebak. Weer terug over de IJssel en we strijken nog even neer bij De Dames. Zo dichtbij huis durf ik me wel aan een Weizenbier van de tap te wagen.

Als ik de fiets de berging in rijd, zie ik op de teller 48,68 kilometer staan.

Eén pontje gedaan:
Nog 26 Nederlandse pontjes te gaan.
Nog 28 Belgische pontjes te gaan

23 juni 2019.