Familiebanden aangehaald

Natuurlijk gaan pontjestochten over pontjes, maar soms zijn er ook nevendoelen, zoals het bezoeken aan familie of vrienden.

Eerst wordt gekeken welke pontjes varen er deze maand en op welke dag van de week. Is vastgesteld dat dit overeenkomt met de datum, die we gekozen hebben, dan wordt gekeken welk station het dichtstbij is. Zijn er op dit traject geen verstoringen, dan wordt het groene licht gegeven.
Blijkt dat je nichtje haar eetcafé in Wageningen heeft omgetoverd tot pannenkoekenhuis, dan gaan onze speekselklieren gelijk werken. Is er een pontje in de buurt. Jawel, vorig jaar is er een pontje gaan varen in de zomermaanden tussen Renkum en Heteren.

Beelden bij de Beek

Op de kaart leek het een klein stukje fietsen vanaf station Ede Wageningen naar Renkum. Ik had alleen geen rekening gehouden met de stuwwallen, die hier in de voorlaatste ijstijd zijn gevormd. Berg op en af en weer omhoog en omlaag over zandpaden tussen loofbomen.

Beelden bij de Beek

We stuiten zomaar ineens op de beeldentuin van landgoed Quadenoord: Beelden bij de Beek van kunstenaars uit Zimbabwe. We maken een rondje langs de beelden naast de heldere beek.

Het Renkumse Veer

Het Renkumse Veer

Beneden aangeland bij de veerstoep zien we dat het Renkumse Veer schuin aan de overkant ligt. Ja, hij komt eraan. Of nee, hij vaart weer terug om nog twee fietsers mee te nemen. Het gaat er gemoedelijk aan toe.
We zien varkens scharrelen op het strandje langs de Nederrijn. De veerbaas maakt nog een extra rondje, zodat we ze goed kunnen zien.

Gevraagd naar onze postcode brengt het antwoord van Josephine 2000 Antwerpen een enthousiaste reactie teweeg: ‘Ja, ze komen overal vandaan!’

‘Heeft u vandaag nog een Pokémonfiguurtje gezien in uw stuurhut? vraag ik de veerbaas. ‘Jazeker, en nu is Rattata er. Kom maar kijken.’

Rattata

’t Pannenkoekhuis in Wageningen

We fietsen naar het volgende pontje (dat we al eerder gedaan hebben) om naar Wageningen te rijden voor de felbegeerde pannenkoek. Op de Markt zien we het spandoek al hangen . ’t Pannenkoekhuis en het naastgelegen café de Korenbeurs worden beide bestierd door Miranda en haar vriend Martin.

De Markt in Wageningen

Even voor tweeën staan we voor de deur. We worden enthousiast begroet. De ‘Van Venen’ lopen de deur niet plat bij elkaar, maar nu is er een goede aanleiding (pannenkoek) om eens langs te gaan. Martin bakt een uitstekende luchtige pannenkoek, terwijl Miranda (de oudste dochter van mijn jongste broer) ons vertelt hoe er veel proeverijen van pannenkoeken door de buren zijn gedaan, voordat ze de stap hebben gewaagd. De boerenpannenkoek loopt het hardst. Wij blijven trouw aan onze vaste keuze: voor mij een pannenkoek naturel en voor Josephine een met spek en appel. Een heerlijke luchtige pannenkoek.

In het sfeervolle pannenkoekhuis

Het is lang geleden dat we samen op de foto zijn gegaan.

Een gedaan. Nog 50 pontjes te gaan.

31 juli 2016.