Wat zou jij doen?

Onze overtochten verlopen bijna altijd gladjes. We worden eens nat gespetterd of we moeten het laatste stukje door het water waden. Spannender wordt het niet. Dat het ook anders kan, blijkt uit een artikel in de Nieuwsbrief van de Vereniging van Vrienden van de Voetveren.

‘Onbedoelde paniek bij voetveer Loozen’

In Overijssel vaart er bij Loozen een elektrisch zelfbedieningspontje over de Vecht. Een scholiere zorgde voor onbedoelde paniek toen er met het pontje een storing optrad.

Het pontje werkt automatisch. Je gaat aan boord, drukt op de knop, en de elektronica zorgt ervoor, dat het pontje met een elektromotor naar de overkant wordt getrokken. Althans, zo hoort het te gaan. 

Een scholiere was onderweg van huis naar school, toen het pontje halverwege ermee uitscheed. Gebeld naar de gemeente, maar hulp kwam niet binnen 5 minuten. Ze kon goed zwemmen, woonde niet ver van het pontje af, dus ze besloot om naar de kant te zwemmen, thuis droge kleren aan te trekken en met een andere fiets naar school te gaan; de fiets op de pont zou ze later wel ophalen. 

Omstanders vonden echter een fiets en geen persoon, en waarschuwden de hulpdiensten. Ondanks dat de ouders van het meisje netjes de gemeenten hadden geïnformeerd, rukten brandweer en ambulance uit om te zoeken naar een drenkeling. Gelukkig bleek het allemaal wel mee te vallen, en konden de diensten weer snel naar huis. De fiets is later, toen het pontje was gerepareerd weer opgehaald.

Elektrisch aangedreven zelfbedieningskabelveerpont over de Overijsselse Vecht

Dit pontje hebben wij gedaan in 2013 en wij – control freaks als we zijn – hadden ons maar met moeite overgegeven aan de techniek.
Ik meld het verhaal aan Josephine en ik vraag of we voortaan een zwempak moeten meenemen.

Josephine antwoordt: ‘Geweldig. Ik blijf wel op het pontje.’

‘Betekent dit, dat ik wel overboord ga en hulp ga zoeken. Is dat ook mijn taak?’

‘Ja. Weet je dat niet meer? Dat hebben we op de laatste ledenvergadering besloten…’ antwoordt Josephine ad rem.

-------

Vandaag gaan we onze fout (het verkeerde pontje gedaan) in het voorjaar herstellen.

Venlo

Via het bedrijventerrein Venlo-Blerick komen we in het stille buitengebied. Groente- en sierteelt bepalen het beeld van de streek. De akkers worden afgewisseld door kleine bospercelen.

Arcen

In Arcen is er markt. Een vrouw beveelt verschillende worsten aan, waarvan één met provinciale kruiden, in plaats van Provençaalse. De rest van de dag blijven we ons afvragen wat voor kruiden dat dan wel mogen zijn.

Fiets- en voetveer Arcen-Lottum

Tussen twee huizen zien we een steegje afdalen naar de Maas. Dat moet wel naar de veerstoep leiden, schatten wij zo. Dat klopt, maar eerst koffie met vlaai. We hebben nog steeds koffie- en gebakgeld van de Vereniging van de Vrienden van de Voetveren.

Vanaf het terras volgen we het heen en weer varen van de Elektroveerboot over de spiegelgladde Maas.

Fiets- en voetveer Arcen-Lottum

Dag van de stilte

Aan boord worden we begroet door schlagermuziek. Ik geloof niet dat we eerder muziek aan boord van een pontje gehoord hebben. We varen over naar het ‘rozendorp’ Lottum en aan de overkant horen we … niets. Het is doodstil, geen geruis van een weg, geen wind, geen stemmen, geen motoren. Helemaal niets. Dat maak je in de Randstad niet mee. Het schiet me ineens te binnen dat het vandaag de Dag van de stilte is.

Als we omkijken, zien we hoe compact het vestingstadje Arcen is.

Vestingstad Arcen

Ongehinderd door auto’s of ander verkeer fietsen we door de herfstkleuren verder naar het station van Horst. Eikels schieten onder onze banden vandaan.

Railcatering

De jongeman van de Railcatering die op het balkon de inventaris aan het opmaken is, heb ik een paar maanden geleden ontmoet op dit traject. Moeiteloos pakken we ons gesprek weer op. We concluderen dat de opvolger van Neelie Smit-Kroes, de Deense Eurocommissaris, Margrethe Vestager, ook een pittige tante is. Starbucks en Fiat moeten alsnog veel belasting betalen.
In Rotterdam Blaak verlaat ik de trein. Hij moet nog een keer op en neer naar Roosendaal.

Met deze tocht hebben we de fout van het voorjaar goed gemaakt.

Eén gedaan. Nog 58 pontjes te gaan.

25 oktober 2015