In onze laatste bestuursvergadering hebben wij
(bestuur van de Vereniging Vrienden van de Voetveren) gesproken over jullie
fietstochten. Wij vinden het fantastisch, dat jullie op zo’n leuke manier de
veerponten in Nederland promoten. Ook de artikelen die we regelmatig op jullie
blog kunnen lezen, vinden we heel leuk om te lezen.
We willen graag een bijdrage leveren aan jullie
fietstochten. Daarbij denken we aan het aanbieden van versnapering voor
onderweg in de vorm van koffie en (appel)gebak. Letterlijk aanbieden is wat
lastig, maar we willen jullie graag een financiële bijdrage geven om dit te
nuttigen voor de eerstkomende 10 pontjestochten die jullie gaan maken. Volgens
ons ben je dan 2x5 maal 10 tochten is 100 euro kwijt. Dat willen we jullie als
vereniging schenken voor de fietstochten en de publiciteit die jullie maken.
Verder willen we jullie vragen (maar dat staat los van
dat geld, is dus geen voorwaarde voor het ontvangen ervan) om tijdens de
fietstochten ook een vlag van de vereniging te willen meenemen en die aan te
bieden aan de pontschippers. Dat gaat natuurlijk niet bij de
zelfbedieningspontjes, en bij de grotere veerponten lukt het vaak ook niet,
maar bij de kleinere fietspontjes is het vaak een leuk middel om met de schipper
te communiceren. Vaak zijn ze bereid een vlag op te hangen.
Wat betreft het financiële aanbod, we zien graag als
tegenprestatie dat jullie een uitnodiging aan ons sturen als jullie het laatste
pontje in een fietstocht gaan bezoeken. Dan willen we graag een afvaardiging
daar naartoe sturen.
Graag hoor ik hoe we het bedrag aan jullie kunnen
overmaken, en waar we wat vlaggen naartoe kunnen sturen.
Met vriendelijke groet,
Wim Kusee
Zoals onze trouwe lezers weten, slaan wij koffie/thee met
appelgebak nooit af. We hebben dit aanbod dan ook gretig aangenomen. En de
verdere verspreiding van de vlaggetjes van de vereniging nemen wij graag op
ons.
Heemstede Aerdenhout
Vandaag zouden we niet veel kilometers maken, maar dat kwam
ons wel goed uit. Door persoonlijke omstandigheden van ons beiden hadden we
sinds half november geen pontjestocht meer gemaakt.
In Zuidwestelijke richting fietsen we richting Cruquius, daar zal toch wel de Cruquiushaven zijn? We zien een straatnaambordje ‘Cruquiushaven’ en we rijden er hoopvol in. De weg loopt dood op een mooi vakantiehuisje en we dromen weg bij het idee ook zo’n huisje te bezitten. De realiteit dwingt ons om verder te zoeken. Het naastgelegen pad maar eens proberen. We komen uit op het Duurzaamheidspad. Zowaar met de aanduiding ‘pontje’.
In Zuidwestelijke richting fietsen we richting Cruquius, daar zal toch wel de Cruquiushaven zijn? We zien een straatnaambordje ‘Cruquiushaven’ en we rijden er hoopvol in. De weg loopt dood op een mooi vakantiehuisje en we dromen weg bij het idee ook zo’n huisje te bezitten. De realiteit dwingt ons om verder te zoeken. Het naastgelegen pad maar eens proberen. We komen uit op het Duurzaamheidspad. Zowaar met de aanduiding ‘pontje’.
Draaien jullie ook eens een beetje mee!
Door de mensen op het pontje dat ons tegemoet komt varen,
wordt ons toegeroepen dat we moeten helpen. Onze ervaring zegt ons dat je vanaf
de kant niet kunt helpen. Je trekt alleen maar de ketting strak, maar daarmee
komt het pontje niet dichterbij. Josephine is de beroerdste niet en begint toch
te draaien, met het voorspelde resultaat. Een vrouw, die de pont afkomt, bijt
ons toe, dat we weleens hadden mogen helpen. Josephine zegt nog zwakjes dat ze
dat heeft gedaan.
Hadden jullie dat pontje nog niet gedaan, dan?
Lezers zijn vaak verbaasd dat we een bepaald pontje niet
hebben gedaan. Of dat we het niet gecombineerd hebben met een pontje dat in de
buurt ligt. Op 7 april 2007 hebben we het pontje bij het stoomgemaal Cruquius
gedaan en toen was deze er nog niet. En omgekeerd: in maart vaart het pontje
bij het gemaal weer niet.
Theehuis Cruquius
We hebben het pontje voor ons alleen en we gaan op ons gemak
naar de overkant. Theehuis Cruquius wenkt ons al. Ik leg ons ‘sponsortientje’
op tafel. Nemen we worteltaart, een kasteeltje of toch pannenkoeken? Het wordt
het laatste.
Bonnetjesaffaires
Ik neem me voor om de bonnetjes goed te bewaren. Je weet
immers maar nooit. Misschien vindt de belastinginspecteur het niet goed en moet
ik het bij m’n inkomen optellen. Of wordt het – zolang we het nog niet hebben
uitgegeven – tot m’n vermogen gerekend.
Oeps, ik ben nu al vergeten het bonnetje mee te nemen.
Nog 44 te gaan.
8 maart 2015
2 opmerkingen:
Mooi verhaal! En geweldig, die sponsoring, haha!
Philomene
Wat leuk om te lezen Bettie dat er ineens spontaan een sponsor op jullie "fietspad" komt.
Nel
Een reactie posten