Zelfbedieningskettingveerpont
van Beerta naar Reiderwold over de Reide.
Voor ons levert het in ieder geval werk op. Als iets
onder water wordt gezet, komen er ook pontjes. Met de trein reden we naar
Winschoten. Van daaruit was Beerta, waar het eerste pontje ligt, goed te
bereiken. We konden het niet vinden en een man met een hond legde uit dat we
bij een groot rood ehm… ding, linksaf moesten slaan.
Dat grote rode ding zagen we pas toen we al aan de
overkant waren. Op de foto is in de verte de rode uitkijktoren te zien.
Zelfbedieningskettingveerpont
van Beerta naar Reiderwold over de Reide.
Er staat een flinke wind, maar we hebben hem in de rug of
opzij.
Zelfbedieningskettingveerpont
van Nieuwe Weg naar eiland Hidra over het Oldambtermeer
Het volgende pontje zou niet ver hiervandaan moeten zijn,
maar we liepen iedere keer op water vast zonder een pontje. Uiteindelijk zagen
we hem. Er kwam net een wielrenner aan en wij gedroegen ons meteen als twee
hulpeloze vrouwen; hij ging meteen draaien, maar naar een paar meter blokkeerde
de ketting. Even leek het erop dat we niet meer heen of weer konden. Via de
meerpalen wisten we toch de kant te bereiken. We stapten af; de wielrenner
draaide zich echter om en voer snel met het pontje weg , ons verbijsterd
achterlatend. Er zat niets anders op dan het pontje weer deze kant op te halen
en over te varen. We moesten echter weer terug naar de kant waar we gearriveerd
waren, omdat we door moesten naar Loppersum, waar we een hotel hadden
besproken. Dat was onze straf voor het voorwenden van hulpeloosheid.
Zelfbedieningskettingveerpont
van Nieuwe Weg naar eiland Hidra over het Oldambtermeer
Zaterdag,
25 augustus 2012
Josephine stippelt een leuke route uit naar Eemshaven via
Zeerijp, ’t Zandt, Garsthuizen, Zandeweer, Uithuizermeeden en Roodeschool.
Fietsen op het platteland is romantisch, maar heeft zo zijn schaduwkanten,
zoals klei op de weg.
In
een bocht gaat Josephine onderuit; een grote schaafwond is het gevolg.
Motorveerboot
over de Waddenzee van Eemshaven naar Borkum(D)
Wij discussiëren er nooit over of een vaartuig wel of
geen pontje is. Als hij in het boekje van de overzetveren staat, is hij voor
ons een pontje. We waren al wel gewend in Zuid-Limburg de grensrivier de Maas
over te steken naar België. In Duitsland waren we echter nog niet geweest op
onze tochten. We hadden al gezien dat de boot aanlegde bij het uiterste puntje
van de haven en dat we dus een behoorlijk eind moesten fietsen als we eenmaal
in Eemshaven waren. Ook hier fietsten we doodlopende wegen in, die eindigden
bij een boerderij, een sloot of een dijk. En de tijd verstreek maar opeens
vonden we een doorsteek en met de wind mee, waren we toch nog op tijd. We
moesten ons opstellen onder de klok en dan zou de kapitein onze kaartjes
controleren. We geloofden het maar half, maar inderdaad kwam er een man met 4
strepen en een ster op ons afgelopen om de kaartjes af te scheuren. De tocht
duurde 50 minuten.
Borkum
(D)
Aan de overkant moesten we een lang fietspad (5 km)
afrijden om in het dorp Borkum te komen. We krijgen een flinke bui op onze kop,
maar eerdat we ons regenpak aan hebben, is het alweer droog. Het hotel was snel
gevonden, we checken in en lopen 200 meter naar rechts en we staan op de
boulevard.
Prachtige
vliegers boven de bonte strandstoelen.
We drinken en eten wat op de boulevard en ineens barst er
een bui los, maar wij zijn de enigen, die kunnen blijven zitten onder de
parasol.
Met
de trein naar huis
De volgende ochtend fietsen we weer terug naar de boot en
het blijkt dat de wind een beetje gedraaid is en we hebben nu weer
gedeeltelijke in de rug. Waar hebben we dat aan verdiend? Een kort tochtje naar
Roodeschool en daar stappen we op de trein voor een tocht van 5 uur.
De
Arriva-trein Hotze Schuil (kaatskampioen)
Om kwart voor 8 stap ik het huis binnen. Nog op tijd voor
Zomergasten. We hebben 130 kilometer gereden, de 3 beoogde pontjes gedaan en over
het algemeen mooi weer gehad met een enkele flinke bui.
Nog 82 te gaan.
26 augustus 2012.
3 opmerkingen:
Er ging dit keer dus wel iets boven Groningen. Mooi verhaal weer. Er is ook een route rond de Eems, met Delfzijl en Emden. Staat die boot ook in jullie boekje? Bij mij staat de tocht op het wensenlijstje. Om dan meteen nog wat stamboomonderzoek in Emden te doen.
Hermine
Hoipiploi,
Ben je al uitgerust van jullie laatste tocht? Het was een spannende tocht hoor en nu eens voor mij niet herkenbaar,
daar waren we nog nooit geweest, nog maar 86 te gaan, wat gaan jullie daarna doen?
Maar eerst deze, vind je ook niet, ik vind de verhalen altijd leuk om te lezen.
Betttie veel groeten ook aan Gerard
doei Corrie
Het was weer leuk om de blog te lezen……………. Dank je wel.
Groet
Mieke
Een reactie posten