Nog 110 te gaan
“Gaan we a.s. zaterdag nog fietsen?”
“Ja, ik zoek wel een pontje uit.”
Zo begint altijd onze afspraak voor een fietstocht. We zetten daarna de conversatie per e-mail voort:
“De meeste seizoenspontjes beginnen half april, maar ik heb er 1 gevonden die 1 april start:
NH 34 Haarlem, Zuid-Schalkwijk-Cruquius over de Ringvaart van de Haarlemmermeerpolder (met theehuis!)
Vervolgens kunnen we 3 motorveren over het Noordzeekanaal doen, bij Velsen, Spaarndam en Velsen Zuid (deze laatste vaart naar het Centraal station van Amsterdam, uurdiensten)”
Kies maar.”
“De wind lijkt zaterdag zuid-west te zijn: we vertrekken vanaf Haarlem en stappen dan weer in Amsterdam op.
Waarschijnlijk kunnen we ze dan allemaal doen.
Je kunt vanaf Blaak zonder overstappen. Ik stap dan op Den Haag HS in dezelfde trein (9.32 of 10.02).”
“Ik kies voor die van 9.32 vanaf Blaak.
Zojuist kreeg ik een nieuwsbrief dat de veer tussen Velsen Zuid en Velsen Noord is opgeheven en verkocht is aan Amsterdam. Ik vind het wel vreemd, want het is een motorveer voor alle verkeer en altijd druk bezet naar mijn gevoel.”
Keurig op tijd arriveert de trein in Rotterdam Blaak. In Schiedam-Centrum stappen nog 2 fietsers in.
“Waar stappen jullie uit?”
“Amsterdam-Sloterdijk”
“Oh, dan moeten jullie fietsen achter de mijne, ik moet er nl. in Haarlem uit.”
In Delft komt er ongemerkt nog een fiets bij.
“Een fiets van een student; die stapt waarschijnlijk in Leiden uit”, weet mijn vriendin met een kennersblik, wanneer ze in Den Haag Hollands Spoor opstapt.
Het klopt en we kunnen de fietsen met een gerust hart achterlaten op het balkon tot Haarlem.
We vergelijken het boekje met de overzetveren in Nederland van de Vereniging Vrienden van de Voetveren met de fietskaart en stellen vast dat we eerst naar het zuiden moeten rijden, richting Bennebroek. Na veel omzwervingen vinden we de plaats Cruquius en dan is het veer snel gevonden. Het mooie theehuis verdient een bezoek. En we zijn trouwens toe aan een kop koffie respectievelijk een kop chocolademelk. Het veer komt elke 15 minuten, dus we hebben nog alle tijd om foto’s te maken.
Het pontje is gratis; als we een paar euro in de fooienpot doen, wordt dit begroet met het luiden van de bel.
Op naar Velsen, maar de wind blijkt niet zuid-west te zijn, maar uit het noorden te komen. Na uren tegen de wind in gefietst te hebben, zijn we eindelijk in Spaarndam aangeland. Een lieflijk plaatsje met een mooie sluis en uitnodigend terras.
“Wat doen we? Pikken we lekker een terrasje of fietsen we door naar Buitenhuizen om de pont naar Assendelft te nemen en vervolgens naar Zaanstad te rijden en daar de trein naar Amsterdam te nemen?”
“Het is al laat, laten we lekker in de zon gaan zitten.”
Sinds 1998 ondernemen wij regelmatig fietstochten met daarin minimaal 1 pontje. We willen alle pontjes uit het boekje van de Vereniging nemen, samen én op de fiets. Maar zoals uit bovenstaand relaas blijkt, bezwijken we snel voor koffie, appelgebak, pannenkoeken of een mooi terras.
We hebben er inmiddels 90 gedaan, nog 110 te gaan!
7 april 2007
