Drijfzand

“Dit laantje gaan we nog in en dan houden we ermee op,” zegt Josephine terwijl ze naar links wijst. En jawel, we rijden tegen de zelfbedieningskabelveerpont over de Alendorperwetering aan.

Leidsche Rijn
Zoals uit de introductie blijkt, waren we al enige tijd op zoek naar dit pontje. Het zou ten noorden van De Meern moeten liggen. Eindeloze zandvlaktes met nieuwe huizen worden afgewisseld door een park en oude landschappen. We zijn in Leidsche Rijn. Van de Alendorperwetering hadden de weinige mensen op straat nog nooit gehoord, maar de Alendorperweg vermoeden ze daar ergens, terwijl ze een grote zwaaibeweging met hun hand maken.
Zodra je het pontje gevonden hebt, ben je al het gezoek meteen weer vergeten. Soepel glijdt het naar de overkant na een paar rukken aan het mooie touw: wit met blauwe stippen. We worden verwelkomd door een bord ‘Gevaarlijk, drijfzand’. Erlangs loopt een houtsnipperpad, maar wij hebben er niet veel vertrouwen in. “Dat lijkt wel een graf,” zegt Josephine terwijl ze naar een rechthoek, bedekt met bloemen, wijst. We waren toch al niet van plan om aan de andere kant door te fietsen, omdat het slechts een voetpad is, maar nu vergaat ons alle lust. Maar… volgens het Pontjesreglement moeten we aan de overkant afstappen. We tikken voorzichtig de oever even aan en varen weer terug.

Pontjesadministratie
“En nu hebben we ‘de provincie Utrecht’ af” zeg ik tegen Josephine, die dit met vreugde onthaalt. Later bleek dat ik te voorbarig was geweest, want er zijn onlangs 2 pontjes bijgekomen, volgens de Nieuwsbrief van Vrienden van de voetveren. Het is nog maar de vraag of deze pontjes voldoen aan ons Pontjesreglement. De een ligt in een gebied waar in de verste verte geen fietspad is te vinden en de andere vaart naar een Museum over de binnenvaart.
In dezelfde nieuwsbrief staat dat de fietspendelboot over de Limburgse Maas niet meer vaart. Hoera, nu hebben we de provincie Limburg af! Misschien is deze vreugde wel ongepast en waren er veel mensen blij met deze pendeldienst.


Motorveerpont Vrevia
Op het eerste pontje van vandaag van Nieuwegein naar Vianen over de Lek had de veerbaas voorspeld dat het om 2 uur zou gaan regenen. We hadden onze schouders opgehaald over de precisie en de zekerheid waarmee hij dit verkondigde. “In Zeeland regent het al; misschien zijn de wolken wel leeg eer ze hier zijn,” antwoordde een passagier hoopvol.

Het is half 2 en er is nog geen druppel gevallen. We rusten wat uit met een boterham, meloen en radijsjes en als we weer op de fiets stappen, begint het te druppelen. Het gaat niet echt regenen. Het was weer zo’n ‘regenjas aan/regenjas uit’-dag.

Virtueel nog 48 te gaan.

6 juni 2010.