Als ik een pontje uitzoek, kijk ik altijd of we de tocht kunnen combineren met een ander pontje. Zo kwam ik op het pontje van Eemdijk naar Eemnes, maar die hebben we al op 14 juni 2009 gedaan. Ik lees dan altijd even mijn verslag van die dag. Op die dag blijkt een van de passagiers (Ria) jarig te zijn, hetgeen ze viert op het pontje. Van de weeromstuit worden wij ook door elke passagier gefeliciteerd. We protesteren dat wij niet bij de groep horen. ‘Na ‘Mogen we u dan geen hand geven? geven we de strijd op en nemen de felicitaties in ontvangst. In het intro van dat verhaal lees ik de volgende conversatie op het perron van Nieuwerkerk aan den IJssel
De vrouw van een
echtpaar vraagt zich af of ik last heb van mijn slot als ik moet opstappen. Ik
antwoord dat ik gewoon mijn been over het zadel zwaai en er dus geen hinder van
heb. ‘Dan moet je wel opletten dat er niets boven het zadel uitsteekt’ zegt haar
man als ervaringsdeskundige. Ik geef toe dat ik ook wel eens moeite heb om mijn
been erover heen te zwaaien, als ik moe ben.
![]() |
Anno 2009 |
![]() |
Anno 2024 |
Vandaag geen verjaardag. We zijn slechts met z’n zessen aan
boord van het veer van vakantiepark Eemhof naar Spakenburg.
Ondanks dat het pontje rondom is afgedekt, hebben we het toch koud. Het stinkt naar diesel. Maar de veerbaas is welgemoed en praat aan een stuk door. We snellen het Eemmeer over naar Spakenburg. Bij aankomst moeten we een opstap naar de kade maken. De veerbaas steekt zijn hand uit om me te helpen. Er zitten toch wel voordelen aan 75 jaar zijn.
Wij slaan af naar rechts om het havenhoofd af te lopen. ‘Het
centrum met de kerstmarkt is naar links,’ horen we achter ons. We lopen door.
We willen de aalscholvers niet opjagen en lopen niet door.
Als we terugkomen, is het voor de veerbaas alweer tijd om terug te varen.
‘Tegenwoordig hebben alle huisjes verwarming‘ verzekert Josephine mij.
Ik laat mij weer van boord helpen. Het regent nog steeds.
In de blokhut op de kade nemen we een warme chocolademelk.
Josephine vertelt dat de orthopeed haar te jong vindt om
haar aan haar versleten heup te opereren. Als ze protesteert dat ze niet voor
niets een elektrische fiets met lage instap heeft gekocht, omdat ze haar been
niet meer over het zadel van de analoge fiets kon zwaaien, belooft hij het te
heroverwegen en mag ze over twee maanden terugkomen.
Ik weet pas op 21 januari wat de uitslag van de gemaakte
foto en MRI is: een versleten heup of een neurologisch probleem.
Dit jaar dertien pontjes gedaan.
21 december 2024.
6 opmerkingen:
😃 goed!
J.
Altijd leuk! Weinig resterende pontjes toegewenst in 2025. Hoewel… als je ze allemaal hebt gehad, heeft het leven heen zin meer…
A.
Ha Betje,
Wat ontzettend fijn dat jullie naar Eemnes zijn geweest! Anders hadden jullie nooit over de zadel/ heup / leeftijdsprobkemen kunnen praten 😂waar zo’n dag al niet goed voor is😂
By the way: als jij ieder pontjesverhaal van een kop, of titel, zou voorzien , in hoeverre zou de vlag de lading dan nog dekken?????
Zomaar een vraagje he🧐
M.
Wat een doorzetters zijn jullie toch. Hopelijk in 2025 weer nieuwe pontjes met leuke avonturen en dus spannende en hilarische verhalen. Ik neem er weer een abonnement op 😀, groeten Nel
Weer een heerlijk verhaal en zo dapper met dit Hollandse snertweer. Hoop op nog veel verhalen. Een fijn fietsjaar in goede gezondheid. Groetjes Lenie
Leve de pontjesjagers: bikkels zijn jullie! 💐💐💃!
Nog , met terugwerkende kracht, de beste wensen en goede moed voor 2025.
Hoop op veel gezondheid voor eenieder, en ook dat de orthopeed - is ie op de hoogte van jullie queeste? - niet te veel haast maakt ( dat zijn de beste hoor ).
H.
Een reactie posten