zondag 1 juli 2018

Vaderdag

Het is 50 respectievelijk 30 jaar geleden dat onze vaders zijn overleden, maar er zijn nog genoeg vaders over om vast te stellen hoe dit fenomeen nog leeft.

Fietsdrager

In mijn nieuwe Citroën C3 Aircross past de fiets niet. Dus, ik moet ook aan de fietsdrager. Op internet kies ik een drager uit en leg mijn keuze voor aan Josephine. Het antwoord luidt: ‘Uitstekende keuze, die heb ik ook.’


Coolblue komt hem op zondagmiddag brengen en gelukkig ben ik zo bijdehand dat ik de bezorger de berging in stuur om hem daar neer te zetten.
De verkoper van de auto had gezegd dat ik gerust langs mocht komen om de trekhaak en de fietsdrager te laten monteren. Ik voer de act op van een oude, onhandige, blonde vrouw.
Ik let wel op hoe ze het doen. Het installeren lijkt me niet moeilijk, maar de drager is wel zwaar.

Loenen aan de Vecht

Onder luid klokgelui van de St. Johannes De Doperkerk parkeer ik. Josephine volgt snel. Ze bewondert mijn versie van de fietsdrager. Ze merkt verschillende verbeteringen op ten opzichte van haar versie.


Voor onze neus gaat de ophaalbrug over de Vecht open. Een vloot van jachten passeert.
We horen het vertrouwde geklik als de wielrenners voor ons hun schoenen vastklikken op het pedaal. Ze zijn snel aan het oog onttrokken.

 Fietsboot over de kronkelende Vecht




We fietsen naar de halte van fietsveerboot in Nieuwersluis. We stappen met onze fietsen aan boord. ‘Ho, ho,’ roept een van de vrijwilligers aan boord, ‘we hebben met zelfstandige dames te maken.’
We krijgen koffie aangeboden en ik vraag wat ze voor Vaderdag hebben gekregen. Beide mannen lachen wat ongemakkelijk.

In Maarssen staat een gezin met fietsen te wachten. Het kleine meisje stapt kordaat aan boord, maar de mannen houden haar goed in de gaten. 
Vader stapt weer van boord: Hij is z’n portemonnee vergeten. Ik verwacht wat coulance op Vaderdag, maar nee.
Als de vader weer aan boord gestapt is, varen we verder.


Het meisje mag het roer overnemen, zorgvuldig bewaakt door de stuurman. Ogenblikkelijk tuurt het meisje door haar zonnebril naar de einder. Haar boterham met duo pasta zien we ronddraaien in haar mond.
Ze kan het niet goed zien en de stuurman neemt haar op schoot. #Metoo is hier gelukkig ver weg.
Als ze het roer weer overgeeft, krijgt ze een stuurdiploma overhandigd. Nu wil haar jongere broertje ook. Zijn blik is op het stuurwiel gericht. De vaarrichting kan hem niks schelen.
Zijn diploma-uitreiking hebben we gemist.






De groene graskant wordt afgewisseld door oude huisjes met luiken, prachtige buitenhuizen, kasteel Nijenrode, moderne appartementen en sierlijke theekoepels.


De BBQ-donut-boot


Hij is geschikt voor bijna iedere gelegenheid:  een bedrijfsuitje, een vrijgezellenfeestje, een kinderfeestje, een dagje weg met de familie. De boot is voorzien van een muziekinstallatie, verlichting, koelboxen. Hij vaart verweesd rond vandaag.


Lekker ongepolijst

Bij ons aan boord is geen geluidsinstallatie. Geen dwingende stem die ons in allerlei talen maant om links en rechts te kijken. De vrijwilligers bespreken op gedempte toon met elkaar over elk detail aan huizen, kantoren of scheepswerven dat veranderd is, sinds hun vorige tocht.


 Oud-Zuilen

Voordat we in Oud-Zuilen van boord gaan, overhandig ik het vlaggetje van de Vereniging van Vrienden van Voetveren.
In het eerste café zijn alle tafeltjes gereserveerd. We fietsen het terrein op van het slot. In mijn ooghoek zie ik een blauw bordje met een fiets erop. Bij het museumcafé gekomen, stuift de eigenaar naar buiten dat we hier niet mogen fietsen en dat we onze fietsen buiten de poort moeten zetten.
Ik zie aan het gezicht van Josephine dat wij deze man niet onze klandizie gaan gunnen. Bij onze aftocht zie ik dat het blauwe bordje duidt op de aanwezigheid van een oplaadpunt voor elektrische 
fietsen.



Even buiten Zuilen zien we een verdiepte tuin bij een villa met de uitnodiging van koffie met appeltaart. En… de slagroom is gratis in verband met Vaderdag.

Nog 32 Nederlandse pontjes te gaan.
Nog 35 Belgische ponten te gaan

17 juni 2018

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Hoipipeloi
Met veel herinneringen je pontjesverhaal gelezen. Ik zag ons weer varen over de vecht. Ik vond het wel knap dat jullie met de fiets over de vecht hebben gefietst en niet er langs.
En bevalt de nieuwe auto? Het is wel een mooie hoor. Ik wens je er veel plezier mee.
Hoe is het in het nieuwe huis al helemaal gewend?
groeten
Corrie

Anoniem zei

Ha Bettie,

Jullie beleven wel gekke leuke dingen en gelukkig blijft de koffie met appeltaart!!!
Dank voor het verhaal.
Groet, Mieke