De Mekongdelta versus de Kennemer Duinen

Op het fietsbalkon is de eerste uitwisseling, die plaatsvindt met de andere reeds aanwezige fietsers: ‘Waar moet u eruit?’. Vervolgens worden de fietsen in de juiste uitstapvolgorde gezet. De volgende vraag is van waar naar waar de ander gaat fietsen.

In de trein naar Zandvoort moet ik er het eerste uit. Het reeds aanwezige echtpaar gaat van Zandvoort naar Den Haag fietsen door de duinen. Ik vertel altijd natuurlijk over ons doel om alle pontjes van Nederland te doen. Steevast wordt gevraagd: ‘Heeft u het pontje bij ….. al gedaan?’ Meestal is dat een obscuur pontje in Nederland, maar vandaag werd ik verrast door de vraag of ik de pontjes in de Mekongdelta al gedaan had. Daar had ik niet van terug.

Haarlem

Op station Haarlem ontmoet ik Josephine. De pont vaart pas om 13:15 en we hebben alle tijd om naar de veerstoep te rijden. We fietsen door Overveen en Bloemendaal. In Santpoort stuiten we op de ruïne van Brederode. 

De ruïne van Brederode

Volgens de borden wordt de ruïne gerestaureerd. De hele Nederlandse geschiedenis is voorbij dit kasteel gekomen: Hoekse en Kabeljauwse twisten, de opstand van het Kaas- en Broodvolk en de Watergeuzen.

Ruïne van Brederode

Voort gaat het naar Driehuis en Velsen. Daar rijden we parallel aan het Noordzeekanaal tegen een flinke wind in en een behoorlijk stijgingspercentage. Als we bovenaan uithijgen, bespreken we de voordelen van een e-bike. We besluiten nog even door te sparen.

De Koningin Emma

Motorveerboot 'Koningin Emma'

We volgen de borden Newcastle. Niet dat we daar naartoe willen, maar de veerstoep is daar dichtbij. Als we bij de ferry van DFDS zijn aangekomen, zien we dat de Koningin Emma zich losmaakt van de wal van het Forteiland. Nu moeten we ons nog haasten. We halen hem net.

Strandpaviljoen Timboektoe

Strandpaviljoen 'Timboektoe'

Op het strand van Wijk aan Zee gaan we eerst uitpuffen.

Een Zee van Staal

Wijk aan Zee was in 1999 Cultureel dorp van Europa. Elf beeldhouwers uit verschillende landen maakten grote beelden uit staal. 

Op de voorgrond werk van Herbert Nouwens, daarachter 'Playing waves' van Jaak Soans

Bij de Hoogovens mochten ze ruimte, materiaal en gereedschappen gebruiken. De naam van het park is ‘Een Zee van Staal’. Prachtig liggen ze in de duinen met op de achtergrond de rokende schoorstenen van de Hoogovens (Tata Steel).

Uitkijkpunt De Kruidberg

Even verderop treffen we Schotse Hooglanders aan in een duinpan met water.

Schotse Hooglanders

Duin op en duin af bereiken we de Kruidberg, een uitkijkpunt. Tijd voor een boterham. Er staat een lege buggy bij de trap naar boven. Is er een kindje gekidnapt? Ligt er een bom in? We raken niet in paniek en eten rustig onze boterham op. Weldra komt een jong gezin de trap af, de buggy wordt bevolkt en weg zijn ze.

Bejegening

Bij het in- en uitstappen van de trein met de fiets en de trappen op en neer gaan op de stations, werd mij een paar keer gevraagd of ik hulp nodig had. Heel aardig bedoeld, maar bepaald niet goed voor je zelfvertrouwen. Was ik in een maand zoveel ouder en hulpelozer geworden?
Blijkbaar zag ik er op de terugreis fitter uit, want toen riep een jongen ‘High five?’ Al fietsend voerden we een perfecte high five uit.

Tevreden

Nee, wij hoeven niet naar Vietnam. Het landschap van vandaag heeft ons voldoende geboden. Wij zijn dik tevreden.

Eén gedaan. Nog 59 pontjes te gaan.

20 september 2015