maandag 6 juli 2015

Kent u Michiel de Ruyter?

 Als we onze pontjestochtjes voorbereiden, lijken de kilometers korter en de zoektochten naar het pontje eenvoudiger. Zo hadden we vandaag bedacht dat we drie pontjes zouden doen. In Vlissingen, Middelburg en Veere.


Watertaxi Vlissingen

‘U loopt uit het station naar de kop van de sluis naast het tonnenmagazijn van Rijkswaterstaat.’ Maar ja, wat is nu een tonnenmagazijn? Gelukkig staat er bij de uitgang van het station meteen een bord met Watertaxi en daaronder een pijl.
Nadat we onze fietsen stevig vastgemaakt hebben aan het hek, lopen we naar het gele bootje. Een jongeman zit ons al op te wachten. We zijn de enigen. De veerman wijst ons op de verschillende soorten schepen. Op een gegeven vraagt hij:
‘Kent u Michiel de Ruyter?’
‘Die is toch van de zilvervloot?’ probeert Josephine.
Een verwarrende stilte volgt.
Gelukkig weten we wel wat baggerschepen zijn.

De "splijtbakken " Castor " en " Pollux " ( Limassol )

Splijtbakken Castor en Pollux
De roerganger laat ons de achterkant van de splijtbakken Castor en Pollux zien als bewijs.
Wie zijn ook alweer Castor en Pollux? De informatie over hen is nogal verwarrend. Ze namen namelijk verschillende gedaantes aan. De ene keer vochten ze aan de zijde van de Grieken en dan weer aan Romeinse zijde. Op prachtige witte hengsten verschenen ze ineens in veldslagen.
En waar ligt Limassol? Op Cyprus.
Boeien worden ook wel tonnen genoemd

Als we bijna weer terug zijn, wijst de roerganger op de vrolijk gekleurde boeien en het speciale schip dat de boeien uitzet. Ineens valt het kwartje. Boeien worden ook wel tonnen genoemd. Dit is het tonnenmagazijn.

Biggekerkse Watergang


We onderdrukken onze dorst naar koffie respectievelijk thee en fietsen langs de Westerschelde en vervolgens naar het Noorden. 
Ten westen van Middelburg is een wandelroute uitgezet naar Domburg met daarin vijf veerpontjes. Het Pontjesreglement volgt het verenboekje van de Vrienden van de Voetveren. Als de vereniging slecht één nummer toekent aan de vijf, hoeven we er slechts met een over te steken om ze als 'gedaan' te beschouwen.
Thuis had ik al even uitgezocht waar het fietspad het dichtst langs de wandelroute liep. Op de Breeweg linksaf de Perduinsweg op tot de Biggekerkse Wetering; daar moet een van die pontjes liggen. 

Gelukkig staat het maïs nog niet zo hoog

En ja hoor, ik zie even verderop touwen boven het water hangen. Maar hoe komen we daar? Door dat maïsveld? We worstelen ons tussen twee rijen door. Op de hoek gekomen, zien we dat de touwen niet naar onze kant toe lopen, maar naar een andere overkant. Goed, weer terug. We verwachten elk moment dat een boer aan komt stormen om ons te verjagen. Maar we blijven geheel alleen. Ik loop het fietspad terug en stuit op het bordje: Van harte welkom op dit wandelpad. Vanaf dat moment zijn we zo bij het pontje en varen heen en weer

Geocaching


Terwijl we een boterham zitten te eten, komen er vier mensen aan de overkant aangelopen, die het mechaniek van het  pontje van alle kanten bestuderen. Wij roepen: “Gewoon trekken.”
We schudden ons hoofd over die jongelui die denken dat je alles met een touch screen kunt oplossen en het echte handwerk niet geleerd hebben.
 
Zoek de schat
Na verloop van tijd komen ze naar de overkant en we vragen wat ze nu eigenlijk zochten. “We doen aan geocaching, dan verstopt er iemand een schat (cache) en zet de GPS-coördinaten op de website geocaching.com. Anderen, zoals wij, gaan dan zoeken. Heb je de waterdichte doos met logboek gevonden, dan teken je in dat boek aan wanneer je de schat hebt gevonden. Buiten het logboek liggen er soms kleine cadeautjes in de doos. Je mag er een uithalen, maar dan moet je wel een klein presentje terugleggen. Thuis meld je op de website dat je de schat hebt gevonden ”
Ik had er wel van gehoord, maar nu heb ik voor het eerst mensen ontmoet, die dat ook echt doen.

Pannenkoekenhuis De Kabouterhut

Nee, voor het geplande pontje in Veere is het te laat. Bovendien moeten we onze pannenkoek nog hebben. Grumpie, Niezel, Dommel, Doc, Giechel, Stoetel en Bloosje in diverse gedaantes kijken op ons neer, terwijl we onze pannenkoek  eten.
We hebben ons vandaag gerealiseerd dat Piet Hein niet Michiel de Ruyter is. Een tonnenmagazijn is de opslagplaats van boeien. We weten nu dat Limassol op Cyprus ligt, dat splijtbakken worden gebruikt om zand te storten in het water en we hebben kennis gemaakt met geocachers.

Twee gedaan. Nog 38 pontjes te gaan.

28 juni 2015

5 opmerkingen:

Anoniem zei

Hopipipeloi,

Met veel plezier weer de pontjes verhalen gelezen, jullie zien op deze manier wel hoe mooi Nederland is.
De foto,s erbij zijn ook heel mooi en van heel goede kwaliteit.
Doei Corrie

Anoniem zei

Hallo Bettie,

Het was weer een leuke belevenis om te lezen.

Liefs,
Anke

Anoniem zei

Hai Bettie,

Weer even smullen van je pontjesverhaal!
Leuk en elke keer is het weer anders!
Gelukkig verklaar je de lastige termen!
Ik roep,dan al,voorbarig,wat is dat?

He daar,lieve groet Marijke

Anoniem zei

Leuke ervaring weer voor jullie, dus ook dit boekje zal ik kopen t.z.t.!

Nelly

Anoniem zei

Leuk om weer een verhaal te lezen over een educatieve fietstocht.
Wanneer ik op mijn werk uit het raam kijk, ligt er achter de boom ook een cache. In het begin dacht ik wat doen die mensen daar toch bij die boom, ze zijn meestal gehuld in regenjas en stevige wandelschoenen. Uiteindelijk heb ik deze mensen aangesproken en zij hebben mij de bedoeling van deze schatkist uitgelegd. Soms kijk ik stiekem in het doosje en de schat wordt inderdaad steeds verwisseld. Dit doosje ligt er nu al ruim een jaar en wordt met veel respect door de wandelaars behandeld. Gelukkig dat dit nog kan.

Succes met de volgende tocht,
Nel