De brede weg

Ik rijd het parkeerterrein van de Jumbo in Lage Zwaluwe op en zie Josephine met haar nieuwe regenjack achter haar auto wachten. Ze stapt in en verzucht dat ze geen zin heeft om weer in de regen te fietsen. Ik ben snel om. 

‘Laten we de rondvaartboot over de Grevelingen nemen, die alleen hoogzomer vaart en die oorspronkelijk op de planning stond,’ stelt Josephine voor.
‘Dan gaan we eerst koffie drinken in Onze kerk in Hooge Zwaluwe, nu we nog in het bourgondische Brabant zijn,’ is mijn antwoord. De Zeeuwse en Zuid-Hollandse eilanden behoren immers tot de Biblebelt en daar hoeven we op zondag weinig te verwachten.

‘Bij ons in de Biblebelt’

Mevrouw Blankenstijn-Morée

 
In het Catharijneconvent in Utrecht heb ik de tentoonstelling bezocht ‘Bij ons in de Biblebelt’ over reformatorische christenen. De foto’s van de gelovigen in hun doordeweekse kleding met daarnaast dezelfde persoon op zondag hebben op mij de meeste indruk gemaakt. Trouw schreef hierover:

Bij het fotograferen van mevrouw Blankenstijn-Morée zes jaar geleden heeft de Friese fotograaf Sjaak Verboom zijn principe dat mensen niet mogen lachen op zijn foto’s moeten loslaten. Toen de destijds 86-jarige dame haar zaterdagse jurk verruilde voor haar zondagse kleding, veranderde haar blik. “Ze begon helemaal te stralen”, zegt Verboom. “Ik dacht: schei uit met je verhaal dat lachen niet zou mogen. Je ziet bij mevrouw Blankenstijn aan haar lach wat het geloof met haar doet, wat het voor haar betekent.”

De Grevelingen

We zetten koers naar Den Osse op Schouwen. Op Schouwen Duiveland fietsen de kerkgangers onbevreesd naar de kerk in hun goeie goed. Geen regenpak te bekennen. Zo onverschrokken kun je alleen zijn als je vertrouwt op de Heere.
Ik sla de Brede weg in. Normaal had ik daar geen acht op geslagen, maar sinds ik de tentoonstelling heb bezocht met schilderijen die de brede weg (vol verlokkingen) en de smalle weg (met beproevingen) verbeelden, begrijp ik nu de symboliek van deze straatnaam.

 

Rondvaartboot de Grevelingen

De Grevelingen ligt al te wachten, maar we mogen nog niet aan boord. We observeren de duikers, die in verschillende stadia van ongekleed-zijn verkeren.
Aan boord blijken we de enige Nederlanders te zijn. Duits is de voertaal en de bemanning schakelt soepel tussen Nederlands en Duits. Zodra we los komen van de wal, schiet iedereen naar boven.

We genieten de onverdeelde aandacht van de jongeman achter de bar. Als ik hem vraag een foto van ons te maken, stelt hij voor om op het warme appelgebak te wachten. Als de appelpunten zijn gearriveerd, ziet hij mijn lege koffiekopje. Die moet eerst worden bijgevuld. Dat staat gezelliger, vindt hij.

Het plan van vandaag mag veranderd zijn, maar de appeltaart is een blijvertje.

 Uit de luidspreker komen woorden, eerst Nederlandse, gevolgd door Duitse, over wat we links en rechts zien. We negeren het. Wij zitten gezellig in de kombuis met onze persoonlijke gids en de route voor onze neus.

De Rondvaartroute 

Zondags wordt de blauwe route gevaren en zo missen we de RTM-uitstaphalte waar we de Eilandentram naar de Rosestraat in Rotterdam-Zuid hadden kunnen nemen. ‘Het Moordenaartje’ weet ik, mijn Rotterdamse wortels verradend. Overal langs de lijn met onbewaakte spoorwegovergangen veroorzaakte de tram veel verkeersslachtoffers, vandaar dat hij al spoedig de "moordenaar" genoemd werd.

We passeren onbewoonde zandplaten met prachtige namen als Dwars in den Weg, Kabbelaarsbank en Hompelvoet. Onze persoonlijke ober brengt mij m’n tosti en Josephine een broodje worst.

Op de tafel naast ons liggen nog de kleurplaten en potloden, die het Duitse gezin hebben achtergelaten. Ik kijk ernaar en denk: ‘Zal ik?’
Aan het einde van de reis gaan ze weer aan het tafeltje zitten en dan blijkt dat het hun eigen spullen zijn. Ik weet niet of ik mij in het Duits hieruit had kunnen redden als ik al kleurend was aangetroffen aan ‘hun’ tafel.

 

De fietsen zijn in ieder geval buiten geweest.

Een lui en loom dagje, maar… we hebben de pont gedaan die we in 2013 gemist hebben, omdat hij niet voer op die dag.

Eén pontje gedaan:
Nog 25 Nederlandse pontjes te gaan.
Nog 28 Belgische pontjes te gaan

28 juli 2019.